کد مطلب:94729 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:119
[صفحه 747] نامه دیگری است در پاسخ نامه معاویه، كه برای نادرستی نامه اش او را سرزنش و تهدید فرموده است پس از ستایش جهان آفرین سبحان، و درود بر پیامبر اسلام، ای معاویه تو بدان كه براستی، من با تهیه پاسخنامه های مداوم، و توجه و ملاحظه هه نامه هایت، رای و اندیشه خود را سست و فرسوده میسازم، و هوش و فراستم را به خطا رهنمون می كنم. هنگامیكه تو به تزویر و ریا چیزی از من میخواهی، و نامه هائی برای دریافت پاسخ از من، به من می نگاری و میفرستی، بسان شخص فرو رفته در خواب عمیقی میمانی، كه خوابها و رویاهای دروغین و پریشان می بیند. و یا بسان شخص حیرت زده و وامانده ای مینمائی، كه ایستادگی و توقفش باعث بیچارگی و واماندگیش شود. چنین كسی نمیداند آنچه روی خواهد داد، به زیان یا به سود اوست. اما تو چون در بد كرداری قرین نداری، پس مانند او نیستی بلكه گاه او به تو میماند! به خدا سوگند، اگر نمی خواستم كه باقی بمانی، از جانب من پیكهای مرگ آفرین و كوبنده ای، به تو میرسیدند كه در یكدم استخوانت را از هم می پاشیدند، و گوشتت را آب و كباب میكردند. بدان كه شیطان ترا منع كرده تا به كارهای نیك برسی، و به گفتار اندرزگویانت، گوش هوش فراداری
صفحه 747.